Bóg nie kocha nas wszystkich, ale każdego z osobna

Na pewno nie raz słyszeliście o tym, że Bóg kocha nas wszystkich. A to nie jest do końca prawda. Trochę inaczej należałoby to sobie zobrazować, aby móc właściwie ukształtować swoją relację z Niebieskim Ojcem. Dlatego właśnie zapraszam Was do przeczytania dzisiejszego posta :)

Jam jest Pan, Bóg Twój, który Cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli (Pwt 5,6)

Dlaczego tutaj przytaczam ten właśnie fragment? Bo chciałabym zwrócić uwagę na coś ważnego, o czym mówił nam ksiądz na religii w gimnazjum. Pan Bóg nie mówi: "Jam jest Pan, Bóg Wasz, który Was wywiódł (...)". Mówi "Twój", mówi "Cię"!

Bo Bóg nie kocha nas wszystkich, ale każdego z osobna. 

I to jest bardzo ważna sprawa. 

Jezus nie umarł na krzyżu tylko dlatego, że kochał ludzi. Nie. Jezus umarł i zmartwychwstał, bo kocha CIEBIE. 

Miłość Boga nie jest wymuszona, to nie jest tylko jakieś Jego upodobanie do swoich stworzeń. On każdego z nas zna lepiej, niż my siebie sami, a kocha mimo znajomości wszystkich wad i grzechów.

Niech Chrystus zamieszka przez wiarę w waszych sercach; abyście w miłości wkorzenieni i ugruntowani, wraz ze wszystkimi świętymi zdołali ogarnąć duchem, czym jest Szerokość, Długość, Wysokość i Głębokość, i poznać miłość Chrystusa, przewyższającą wszelką wiedzę, abyście zostali napełnieni całą Pełnią Bożą (Ef 3,17-19)

Na tym budujmy relację z Panem. Budujmy ją ze świadomością, że On nie kocha nas dlatego, że musi, nie dlatego, że po prostu kocha wszystkich. Bóg kocha właśnie Ciebie! Grzechu nie akceptuje, bo wie, że w ten sposób krzywdzisz siebie i innych, ale to nie przeszkadza Mu w darzeniu Cię nieskończoną, niepojętą miłością, która aż płonie!

Wiedząc, że jesteśmy umiłowanymi dziećmi Boga, nie porównujmy się do innych.  

Taka, jaka jesteś, jesteś stworzona przez Boga i umiłowana. 

Taki, jaki jesteś, jesteś stworzony przez Boga i umiłowana.